Prof. Marian Zembala podczas XXXIX Okręgowego Zjazdu Lekarzy odebrał najwyższe wyróżnienie Śląskiej Izby Lekarskiej - „Wawrzyn Lekarski” - przyznawane za wybitne osiągnięcia.
- Bardzo szanuję sobie tę nagrodę. Jest dla mnie bardzo ważna. Przy okazji chciałbym powiedzieć kilka słów: dziękuję kapitule za dostrzeżenie moich osiągnięć, choć nie mam wątpliwości, że na tej sali znajduje się wielu lekarzy zasługujących na tę nagrodę - powiedział prof. Zembala.
Zobaczcie zdjęcia z uroczystości:
- Popierajmy śląską medycynę, bo ona na to naprawdę zasługuje, a wielkie nazwiska, które w latach ubiegłych otrzymały ten laur, są tego najlepszym świadectwem. Z pokorą przyjmuję to wyróżnieni - powiedział, odbierając statuetkę prof. Zembala.
Wspomniał także o pracach nad powstaniem nowego zawodu – asystent lekarza. Podkreślił, że w Polsce inicjatorem wprowadzenia takiego zawodu jest jego syn doc. Michał Zembala. W USA, Holandii czy Szwajcarii taki zawód już istnieje. Asystent, zdaniem profesora, mógłby wyraźnie pomóc pracującym lekarzom, szczególnie w specjalnościach zabiegowych, ale nie tylko - lekarze mogliby więcej czasu poświęcić pacjentom.
Profesor wspomniał również o cyklu spotkań „Pokochaj i popieraj śląską medycynę”, które prowadzone są w województwie śląskim. To rozmowy z młodzieżą, mające pokazać siłę śląskiej medycyny:
- Bądźmy wszyscy ambasadorami śląskiej medycyny. Ten cykl jest po to, by najlepsi uczniowie szkół średnich wybierali śląską medycynę, rozwijali swoje talenty, studiowali i pracowali na Śląsku.
Podczas Okręgowego Zjazdu Lekarzy „Złotym Odznaczeniem Zasłużony dla lekarzy Pro Medico” został uhonorowany prezes ORL w Katowicach dr Tadeusz Urban. O to wyróżnienie w tajemnicy przed samym wyróżnionym wnioskowali przewodniczący Okręgowego Sądu Lekarskiego dr Adam Dyrda i Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej w Katowicach dr Stefan Kopocz.
Tadeusz Urban tak podsumował pierwszy rok pełnienia funkcji prezesa ŚIL:
- Moim celem na czteroletnią kadencję było sprawienie, aby ŚIL stała się bardziej pomocna, przydatna i przyjazna lekarzom i lekarzom dentystom, dlatego w pierwszym roku położyłem szczególny nacisk na kształcenie podyplomowe. Udało się przeorganizować pracę Ośrodka Kształcenia Podyplomowego, wkrótce wystartuje platforma e-learningowa, którą będziemy sukcesywnie poszerzać o nowe e-szkolenia. Szczególnie zależy mi na wspieraniu i aktywizacji młodych lekarzy, także integracji środowiska lekarskiego. Nie odcinam się od tego, co udało się do tej pory pozytywnego dokonać, wręcz przeciwnie – kontynuuję wiele rozpoczętych w ubiegłych latach inicjatyw i pomysłów. Funkcjonowanie ŚIL pod moim przewodnictwem ocenią koledzy i koleżanki, a ja ze swojej strony mogę podsumować, że to był dobry rok dla ŚIL.
Prof. dr hab. n. med. Marian Zembala ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu w 1974 r. W latach 1975-1980 pracował jako asystent, a następnie starszy asystent i adiunkt w Klinice Chirurgii Serca na macierzystej uczelni. W 1979 r. otrzymał stopień doktora nauk medycznych, broniąc z wyróżnieniem przewód doktorski.
W latach 1981-1985 odbył staż naukowy w holenderskim Utrechcie. W 1985 r. wrócił do Polski, aby na zaproszenie prof. Zbigniewa Religii podjąć pracę w utworzonej wówczas i kierowanej przez niego Katedrze i Klinice Kardiochirurgii Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu. Asystował przy pierwszych wykonywanych w Polsce przez prof. Zbigniewa Religę transplantacjach serca, zabiegach transplantacji serca i płuc oraz zabiegach wszczepienia sztucznego serca człowiekowi.
W 1988 r. odbył kolejny staż naukowy w Deborah Heart and Lung Center w Nowym Jorku. W tym samym roku uzyskał specjalizację z zakresu kardiochirurgii. W 1989 r. wraz z prof. Andrzejem Bochenkiem uruchomił ważny na mapie polskiej chirurgii serca ośrodek kardiochirurgiczny w Katowicach-Ochojcu. W 1990 r. odbył kolejny staż naukowy w Klinice Kardiochirurgii Uniwersytetu w Niemczech. Następnie powrócił do Kliniki Kardiochirurgii Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu i zajął się programem transplantacji serca oraz płuc.
Rok później przeprowadził pierwszą w Polsce transplantację serca u dziecka. Zapoczątkował wykorzystanie w zabiegach pomostowania naczyń wieńcowych dwóch tętnic piersiowych wewnętrznych. W 1987 r. we współpracy z prof. Pawłem Buszmanem wprowadził jako pierwszy w Polsce mapping śródoperacyjny oraz operacyjne leczenie napadowego częstoskurczu komorowego w chorobie niedokrwiennej serca. Stworzył jeden z większych w Europie programów transplantacji i leczenia niewydolności krążenia. W 1991 r. habilitował się z wyróżnieniem, a w 1998 r. otrzymał tytuł profesora nauk medycznych.
W 1998 r. przystąpił do programu transplantacji pojedynczego płuca zapoczątkowując nową, nieznaną dziedzinę transplantacji płuc w naszym kraju. W 2000 r. rozpoczął program chirurgicznej ablacji w utrwalonym migotaniu przedsionków, zaś w październiku 2001 r. zapoczątkował epikardialną ablację u chorego z utrwalonym migotaniem przedsionków. W 2001 r. wykonał jako pierwszy w Polsce jednoczesną transplantację serca i płuc.
W 2002 r., wspólnie z doktorem Romanem Przybylskim oraz prof. Lechem Cierpką, kierował zespołami w jednoczesnej transplantacji serca i nerek. Od 1993 r. prof. Marian Zembala jest dyrektorem Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu, a od 1999 r. kieruje Katedrą i Oddziałem Klinicznym Kardiochirurgii, Transplantologii, Chirurgii Naczyniowej i Endowaskularnej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Zabrzu.
POLECAMY PAŃSTWA UWADZE:
Czy trzeba płacić opłaty za użytkowanie wieczyste?
Polacy są przeciwko zmianie czasu
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?