Przestępczość nieletnich na Żywiecczyźnie [ROZMOWA]

W Twardorzeczce 15-latek uderzył swojego rówieśnika, który z obrażeniami ciała trafił do szpitala. W Juszczynie 12-letni chłopak pobił swojego rówieśnika - czytam na stronie żywieckiej policji. Czy przestępczość wśród nieletnich to coraz poważniejszy problem w naszym powiecie?
Nie, ale obserwujemy, że coraz częściej problemy występują już na etapie szkół podstawowych i wśród coraz młodszych uczniów. Zaczyna się niewinnie od niegrzecznego zachowania, które czasami przybiera poważniejsze i bardziej agresywne formy.

Problemy w szkole często są nieujawniane, bo bardziej niż bezpieczeństwo, liczy się prestiż szkoły - wynika z niedawnego raportu katowickiej policji o stanie bezpieczeństwa w miejskich placówkach oświatowych. Czy u nas jest podobnie?
Czasami mamy wrażenie, że tak. Niestety zdarza się, że sprawy są zamiatane pod dywan, ale jak duża jest skala tego zjawiska nie wiemy. Z doświadczenia wiemy jednak, że nie jest to dobry sposób załatwiania sprawy i taktyka działania. Dlatego tak ważna jest dobra współpraca pomiędzy policją a pedagogami czy dyrektorami szkół, ale również rodzicami i samymi uczniami. Podczas spotkań jakie organizujemy mówimy o tym, na co należy zwracać uwagę i jak reagować, a także informujemy o konsekwencjach jakie nieletni ponoszą za negatywne zachowania. Dzieci i młodzież, podobnie jak dorośli, popełniali, popełniają i będą popełniać czyny zabronione. Dlatego warto się zastanowić, czy szkołą bezpieczną jest ta szkoła, która nie zgłasza przypadków przestępczości wśród nieletnich, czy ta która zgłasza. Tak naprawdę trudno uwierzyć, że wśród często setek uczniów, nie ma takich problemów. Myślę, że szkoła, która informuje o problemach działa prawidłowo, a dzieci czują się w niej bezpieczne.

Dlaczego warto informować policję o takich przypadkach?
Brak właściwej reakcji w odpowiednim momencie może generować poważne problemy w przyszłości. Po za tym ważne jest także to, aby osoby, którym dzieje się krzywda zgłaszały o tym, bo w przeciwnym wypadku sprawca będzie czuł się bezkarny i coraz bardziej zuchwały w swoim zachowaniu. Nie informując o takich przypadkach chronimy sprawcę, a nie pokrzywdzonego.

Gdzie jest jednak ta granica, kiedy mamy do czynienia z błahostką, a kiedy poważniejszą sprawą?
Z doświadczenia wiem, a także z wypracowanego modelu współpracy z pedagogami i dyrektorami, że wiedzą oni w jakich sytuacjach i jak reagować. Jeżeli mają wątpliwości co do danej sytuacji zawsze mogą się zwrócić do nas o radę, co zresztą wielokrotnie ma miejsce.

To, że ktoś jest niepełnoletni wcale nie oznacza, że jest bezkarny
Ubolewamy nad małą wiedzą dzieci i młodzieży w zakresie ich odpowiedzialności za niezgodne z prawem zachowanie. Prowadzimy dużo zajęć profilaktycznych aby w ten sposób pogłębić ich wiedzę w tym zakresie. Wiek odpowiedzialności często utożsamiają z wiekiem pełnoletności. Tak jednak nie jest. Odpowiedzialność karna to nie jest 18 ale 17 lat i taka osoba w świetle prawa karnego odpowiada już jako osoba dorosła. Natomiast osoby poniżej 17 roku życia (dolnej granicy nie ma) odpowiadają za swoje postępowanie przed sądem rodzinnym. Niestety wielu młodych ludzi nie ma świadomości, że zachowania, które uważają za zabawę, w świetle prawa są czynami zabronionymi. Są to np. znieważenia w sieci, najdrobniejsza nawet kradzież, umyślne zniszczenie mienia, czy wymuszenie chociażby drobnej kwoty albo rzeczy.